Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Σαλαμίς (-ίνος)

  • 1 Σαλαμίς

    Σαλαμίς, ῖνος, ἡ (on the v.l. Σαλαμίνῃ s. B-D-F §57; Mlt-H. 128) Salamis, a large city on the east coast of the island of Cyprus (Aeschyl., Hdt. et al.; ins; SibOr 4, 128; 5, 452 πόλις μεγάλη) visited by Paul on his ‘first’ missionary journey Ac 13:5.—S. the lit. on Κύπρος.—Pauly-W. II 1832–44; Kl. Pauly IV 1505f; BHHW III 1645f; PECS 794–96.—M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > Σαλαμίς

  • 2 Σαλαμις

        v. l. Σᾰλᾰμίν - ῖνος ἥ Саламин
        1) остров в сев. части Саронского залива с городом того же наименования; здесь в 480 г. до н.э. греч. флот под командованием Фемистокла нанес поражение морским силам персов Hom. etc.
        2) город на вост. побережье Кипра, основанный, по преданию, Эантом Теламонидом Her., Isocr.

    Древнегреческо-русский словарь > Σαλαμις

  • 3 Σαλαμίς

    Σᾰλᾰμίς (also in Gramm. [full] Σᾰλᾰμίν, Hsch., Eust.ad D.P.498), gen. ῖνος, , Salamis, an island and town of the same name, between Athens and Megara, Il.2.557, etc.
    II a town of Cyprus founded by Teucer of Salamis, h.Hom.10.4, Hdt.4.162, etc.; [full] Σαλαμίνη, Suid. s.v. Ἐπιφάνιος.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Σαλαμίς

  • 4 Σαλαμίνα

    Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό > Σαλαμίνα

  • 5 Salamis

    Σαλαμς, -ῖνος, ἡ, or use V. νῆσος Αἴαντος, ἡ (Æsch., Pers. 368).
    Of Salamis, adj.: Σαλαμνιος.

    Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Salamis

  • 6 Σαλαμιν

        - ῖνος ἥ v. l. = Σαλαμίς См. Σαλαμις

    Древнегреческо-русский словарь > Σαλαμιν

  • 7 Salamis

    Salamīs, īnis, Akk. īna, f. (Σαλαμίς), I) Insel u. Stadt im Saronischen Meerbusen, Eleusis u. Attika gegenüber, wo einst Telamon, Vater des Ajax u. des Teucer, herrschte u. in deren Nähe später (480 v. Chr.) Themistokles den Sieg über die Perser erfocht, j. Kuluri, Cic. de off. 1, 61; Tusc. 1, 110. Nep. Them. 2, 8. Val. Max. 5, 3. ext. 3. p. 242, 233 H. u. 8, 14. ext. 1. Hor. carm. 1, 7, 21. – latinisierte Form Salamīna, ae, f., Val. Max. 5, 3. ext. 3. p. 240, 21 H. (Akk. -am). Iustin. 2, 7, 7 (Genet. -ae) u. 44, 3, 2 (Akk. -am). Dict. 6, 4 Deder. (Akk. -am). Hieron. in epist. ad Philem. 1 sqq. (Akk. -am). Schol. Bob. ad Cic. Sest. 67. p. 311, 19 B. (Akk. -am), – u. spät. griech. Nbf. Salamīn (spätgriech. Σαλαμίν, ινος), Stat. Theb. 12, 627. – Hyg. fab. 173. – meton. – die Schlacht bei Salamis, Lucan. 3, 183. Flor. 2, 8, 13. – II) Stadt auf Cyprus, von Teucer erbaut, Cic. ad Att. 6, 1, 6. Ov. met. 14, 760: Akk. -ina, Hor. carm. 1, 7, 29. Vell. 1, 1. § 1. – Dav.: A) Salamīniacus, a, um (Σαλαμινιακός), zur Insel Salamis gehörig, salaminisch, Lucan. u. Sil. – B) Salamīnius, a, um (Σαλαμίνιος), a) zur Insel Salamis gehörig, salaminisch, tropaeum (vom Siege des Themistokles über die Perser), Cic.: so auch victoria, Nep.: Teucer, aus Salamis, Hor.: Aiax, Epit. Iliad. 197. – subst., Salamīniī, ōrum, m., die Einw. von Salamis, die Salaminier, Cic. u. Plin. – b) zur Stadt Salamis auf Cyprus gehörig, salaminisch, Iuppiter, zu Salamis verehrt, Tac.: insulae, S. gegenüberliegend, Plin. – subst., Salamīniī, ōrum, m., deren Einw., die Salaminier, Cic. ad Att. 5, 2, 11.

    lateinisch-deutsches > Salamis

  • 8 Salamis

    Salamīs, īnis, Akk. īna, f. (Σαλαμίς), I) Insel u. Stadt im Saronischen Meerbusen, Eleusis u. Attika gegenüber, wo einst Telamon, Vater des Ajax u. des Teucer, herrschte u. in deren Nähe später (480 v. Chr.) Themistokles den Sieg über die Perser erfocht, j. Kuluri, Cic. de off. 1, 61; Tusc. 1, 110. Nep. Them. 2, 8. Val. Max. 5, 3. ext. 3. p. 242, 233 H. u. 8, 14. ext. 1. Hor. carm. 1, 7, 21. – latinisierte Form Salamīna, ae, f., Val. Max. 5, 3. ext. 3. p. 240, 21 H. (Akk. -am). Iustin. 2, 7, 7 (Genet. -ae) u. 44, 3, 2 (Akk. -am). Dict. 6, 4 Deder. (Akk. -am). Hieron. in epist. ad Philem. 1 sqq. (Akk. -am). Schol. Bob. ad Cic. Sest. 67. p. 311, 19 B. (Akk. -am), – u. spät. griech. Nbf. Salamīn (spätgriech. Σαλαμίν, ινος), Stat. Theb. 12, 627. – Hyg. fab. 173. – meton. – die Schlacht bei Salamis, Lucan. 3, 183. Flor. 2, 8, 13. – II) Stadt auf Cyprus, von Teucer erbaut, Cic. ad Att. 6, 1, 6. Ov. met. 14, 760: Akk. -ina, Hor. carm. 1, 7, 29. Vell. 1, 1. § 1. – Dav.: A) Salamīniacus, a, um (Σαλαμινιακός), zur Insel Salamis gehörig, salaminisch, Lucan. u. Sil. – B) Salamīnius, a, um (Σαλαμίνιος), a) zur Insel Salamis gehörig, salaminisch, tropaeum (vom Siege des Themistokles über die Perser), Cic.: so auch victoria, Nep.: Teucer, aus Salamis, Hor.: Aiax, Epit. Iliad. 197. – subst., Salamīniī, ōrum, m., die Einw. von Salamis,
    ————
    die Salaminier, Cic. u. Plin. – b) zur Stadt Salamis auf Cyprus gehörig, salaminisch, Iuppiter, zu Salamis verehrt, Tac.: insulae, S. gegenüberliegend, Plin. – subst., Salamīniī, ōrum, m., deren Einw., die Salaminier, Cic. ad Att. 5, 2, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Salamis

См. также в других словарях:

  • σαλαμίνιος — α, ο / σαλαμίνιος, ία, ον, ΝΑ, θηλ. και ία και ος Ν, και κυπριακός τ. σελαμίνιος, ον, Α [Σαλαμίς, ῑνος] 1. αυτός που ανήκει η αναφέρεται στην νήσο Σαλαμίνα ή εκείνος που προέρχεται από την νήσο αυτή 2. (το θηλ. ως κύριο όν.) η Σαλαμινία (ενν.… …   Dictionary of Greek

  • σαλαμιναφέτης — ὁ, Α ο προδότης τής νήσου Σαλαμίνας, αυτός, δηλαδή, που τήν εγκατέλειψε και έφυγε. [ΕΤΥΜΟΛ. < Σαλαμίς ῖνος + ἀφέτης (< ἀφίημι «αφήνω, εγκαταλείπω»)] …   Dictionary of Greek

  • σαλαμινιακός — ή, όν, Α [Σαλαμίς, ῑνος] σαλαμίνιος …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»